De ontwikkeling van Leidschenveen  is, nu ik erover nadenk, toch wel op een aparte manier verlopen. En dan bedoel ik wanneer in een bepaald deel van Leidschenveen iets gebouwd wordt. Ik ben hierover gaan nadenken door de komst van het ROC Mondriaan. De plek van het schoolgebouw verklaarde waarom de rare trap en hellingbaan waren aangebracht naast het Randstadrail station. Nu staat het ROC Mondriaan er al enige tijd met daarnaast een kleine parkeerplaats en nu vraag ik me af wat er met dat grote stuk grasveld gaat gebeuren. Ik had al wilde fantasieën over een park in Leidschenveen, met bankjes, groene hagen, misschien wel een klein doolhof voor kinderen en wat kleine speeltoestellen en een vijver met een waterfontein. Een plek waar jong en oud samenkomt en waar gespeeld en gelachen wordt en wat een begrip wordt in Leidschenveen als het Zuiderpark voor Den Haag.

Uiteindelijk wilde ik weten of mijn fantasieën dichtbij de werkelijkheid zouden komen en legde de vraag neer bij de Gemeente Den Haag. Geen park, geen speelplek of ontmoetingsplek. De grond is van een projectontwikkelaar en het bestemmingsplan benoemd dit stuk als bouwlocatie voor een flat.  ‘Wanneer het plan in uitvoering gaat is afhankelijk van de marktwerking van vraag en aanbod’, laat de gemeente weten in haar reactie.

In eerste instantie dus voor mij een teleurstellend antwoord. Nog een flat erbij en dan ook nog zo dicht bij de kinderboerderij. Maar er is licht aan het einde van de tunnel, of in ieder geval een sprankje hoop. De gemeente laat ook weten dat ze de projectontwikkelaar gevraagd hebben of er een tijdelijke bouwspeelplaats mag komen. Wat dat precies inhoudt weet ik (nog) niet, maar het klinkt voor nu spannend. Tijd voor een nieuwe fantasie!

Maribel van der Linden